Parade

The performance Parade was a part of an artistic and social teaching experiment. The aim of this experiment was to try and create a situation-place-institution, in which the idea of connecting artistic and social activities could materialize in a novel way. Thanks to Hania and Jarek Przyborowski (the Signum Foundation’s founders) I could propose regular Encounters of Art and Social Activities in Rybojady and Trzciel, where earlier on I had organized outdoor painting sessions. The most important part of the Encounters was the Workshop of the Joy of Life for children, the beneficiaries of the Signum Foundation, which was conducted by the students (volunteers) of the Academy of Fine Arts (today University of Arts) in Poznań. In the realization of the Encounters and Workshops were involved Hania and Jarek Przyborowski, and Iwona and Jan Sawicki, who made their house in Rybojady available to us. We also “annexed” their Factory in Trzciel for artistic purposes.

We got to know the children and the children got to know us during the work. “We treat every child with the same attention. We are trying to awaken in children their self-esteem and the joy of life. The Workshop is also educational for those who work with children, a kind of test for their suitability as educators, a lesson in empathy, patience and creativity” – states an excerpt from the rationale of the Workshop programme. The addresses and co-creators of the Workshop became all participants. The aim of this programmatic open and continuous process was to develop our sensitivity. The Workshops were the most important event of the Encounters, so when they ended and the children had gone, we returned to painting and individual work. We then moved on to Evenings with a Sense which is made up of lectures on the theory and history of art, discussions, individual and group presentations. Music was always our companion in these activities.

The Encounters of Art and Social Activities, and the Workshop of the Joy of Life created a specific atmosphere at the Painting Studio, which I run at the University of Arts. I integrated them into the program of the studio as an interdisciplinary task for my students. Participation in extra-curricular initiatives outside of the University and in public space projects enriched the artistic standpoint with the added value of social commitment.

The program of the 1st Workshop (2007) was an appeal to the senses. Children were playing in groups (painting, sculpture, music, theatre and books, cookery). The Program of the 2nd Workshop (2008) led the children from learning about sensory cognition to intellectual endeavours. The task of the Workshop was to rescue the world... Children had to make choices between various things, which they then tried to save. Exercising choice was – in the fun of Noah’s ark – a lesson in understanding the hierarchy of things in life. We saved a big chunk of the world: the elements, colours, sounds, a tree, fish, books, bread, but also a sense of humor... We recalled King Mathias by Janusz Korczak. To the already existing groups we added the Group of Action, which organized the children's political debate on how to repair the world and staged a political demonstration in Rybojady. The aim of the 3rd Workshop (2009) was a creative continuation of the previous programmes, the exercise of imagination and, most importantly, the experience of community action. The spontaneity and energy of children found an outlet also in sports and games. The participants of the Parade, dressed in the costumes of “rybojad” (“fisheater”) made by themselves, paraded in the market in Trzciel. Through the individual students’ artistic work in the factory and the town’s public space we wanted to provoke aesthetic and social thinking.

During the three editions of the Encounters of Arts and Social Activities, we experienced and learned a lot. In conclusion, I would like to thank cordially all the participants, especially the children, for what they taught me. A big thank you to all volunteers, students and artists, especially the most active of them: Kamil Banach, Robert Bodnar, Zuzanna Dąbrowska, Ola Korbolewska, Rafał Labijak, Agnieszka Popek, Tomasz Pieszko, Paulina Przyborowski, Ada Ronżewska, Dariusz Stasiak, Robert Stefaniak, Jarek Umiński and Waldek Wylegalski. Thank you to the pedagogues: Hania Bednarz, Milena Stasiak, Patrycja Trojanowska and, once again, Hania and Jarek Przyborowski. 

3rd Encounter of Art and Social Activities and the Workshop of the Joy of Life in Rybojady / Trzciel, 2009.

2nd Encounter of Art and Social Activities and the Workshop of the Joy of Life in Rybojady / Trzciel, 2008.

1st Encounter of Art and Social Activities and the Workshop of the Joy of Life in Rybojady / Trzciel, 2007.

Polish text

Parada

Performance Parada (2009) był częścią eksperymentu artystyczno-społecznego i dydaktycznego. Polegał on na próbie stworzenia sytuacji-miejsca-instytucji, w której w sposób nowatorski mogłaby materializować się idea łączenia działalności artystycznej z działalnością społeczną. Dzięki Hani i Jarkowi Przyborowskim (założycielom Fundacji Signum) mogłem zaproponować regularne Spotkania Sztuki i Działań Społecznych w Rybojadach i Trzcielu, gdzie wcześniej przez wiele lat organizowałem plenery malarskie. Najważniejszym wydarzeniem Spotkań był Warsztat Radości Życia dla dzieci – podopiecznych Fundacji Signum, który prowadzili studenci (wolontariusze) Akademii Sztuk Pięknych (dziś Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu. W realizację projektu Spotkań i Warsztatów zaangażowali się osobiście Hania i Jarek Przyborowscy oraz Iwona i Jan Sawiccy, którzy udostępnili nam swój dom w Rybojadach. „Anektowaliśmy” także ich fabrykę w Trzcielu do celów artystycznych.

W trakcie pracy poznawaliśmy dzieci i sami dawaliśmy się im poznać. „Każde dziecko traktujemy z jednakową uwagą. Staramy się obudzić w dzieciach poczucie własnej wartości i radość życia. Pamiętamy, że warsztat jest również szkołą dla osób prowadzących zajęcia z dziećmi, sprawdzianem przydatności do pracy pedagogicznej, lekcją empatii, cierpliwości i inwencji artystycznej” – to było założenie programowe. Adresatami i współtwórcami Warsztatów stawali się wszyscy uczestnicy. W tym procesualnym i programowo otwartym działaniu chodziło o wzajemne uwrażliwianie się. Warsztaty były częścią Spotkań, więc kiedy się kończyły i już nie było z nami dzieci, wracaliśmy do malarstwa i prac indywidualnych. Wtedy też ruszał program Wieczorów z sensem, czyli wykładów z teorii i historii sztuki, dyskusji, prezentacji indywidualnych i grupowych. Naszą towarzyszką była zawsze muzyka.

SSiDS oraz WRŻ budowały specyfikę pracowni malarskiej, którą prowadzę na Uniwersytecie Artystycznym. Włączałem je do programu pracowni jako zadania interdyscyplinarne dla moich studentów. Uczestnictwo w inicjatywach pozauczelnianych i praca nad projektami adresowanymi do zewnętrznych wobec uczelni przestrzeni publicznych wzbogaca postawę artystyczną o walor zaangażowania społecznego.

Program pierwszego Warsztatu (2007) był apelem do zmysłów. Dzieci bawiły się w grupach (malarstwo, rzeźba, muzyka, teatr i książka,kulinaria). Program drugiego Warsztatu (2008) przenosił uwagę dzieci z poznania zmysłowego na poznanie intelektualne. Zadanie warsztatowe polegało na ratowaniu świata... Dzieci dokonywały wyboru różnych rzeczy, które następnie próbowały ocalić. Wybór był – przez zabawę w Arkę Noego – lekcją dostrzegania hierarchii ważności spraw w życiu. Uratowaliśmy spory kawałek świata: żywioły, kolory, dźwięki, drzewo, rybę, książki, chleb, ale też poczucie humoru… Przypomnieliśmy sobie Króla Maciusia Janusza Korczaka. Do już istniejących grup dodaliśmy Grupę Akcji, która zorganizowała debatę polityczną dla dzieci na temat możliwości naprawy świata i urządziła w Rybojadach prawdziwą manifestację polityczną. Założeniem programowym trzeciego Warsztatu (2009) była twórcza kontynuacja poprzednich programów, ćwiczenie wyobraźni i, co najważniejsze, doświadczenie wspólnoty działania. Spontaniczność i energia dzieci znalazły ujście także w zabawach o charakterze sportowym. Uczestnicy Parady, w wykonanych przez siebie strojach „rybojada”, przeszli przez rynek w Trzcielu. Przez pracę artystyczną studentów w fabryce i w przestrzeni publicznej miasteczka chcieliśmy prowokować myślenie estetyczne i społeczne.

Podczas trzech edycji SSiDS wiele przeżyliśmy i nauczyliśmy się. W tym miejscu serdecznie dziękuję wszystkim uczestnikom, a zwłaszcza dzieciom, za to czego ja nauczyłem się od nich. Dziękuję wolontariuszom, studentom i artystom, a szczególnie najaktywniejszym z nich: Kamilowi Banachowi, Robertowi Bodnarowi, Zuzannie Dąbrowskiej, Oli Korbolewskiej, Rafałowi Labijakowi, Agnieszce Popek, Tomaszowi Pieszko, Paulinie Przyborowskiej, Adzie Ronżewskiej, Dariuszowi Stasiakowi, Robertowi Stefaniakowi, Jarkowi Umińskiemu i Waldkowi Wylegalskiemu. Dziękuję pedagogom: Hani Bednarz, Milenie Stasiak i Patrycji Trojanowskiej oraz Hani i Jarkowi Przyborowskim.